ΑΓ 409 Ανοικτές δέσμες γραμμών 4 | 2008

Πειραματικός σχεδιασμός. Οι δέσμες των γραμμών, όπως και τα εμφανιζόμενα σε αυτές περιγράμματα, αποτελούν τα εκτεταμένα υποστρώματα όπου αναπτύσσονται οι αναπαραστάσεις. Διακινούμαστε στον χώρο όπου κυρίαρχες είναι οι χαράξεις στην ενότητά τους, οι χαράξεις ως μια ανοικτή ενότητα.

Ερωτούμε για τις αναπαραστάσεις, για τις μορφοποιήσεις τους ως αναπαραστάσεις της Αρχιτεκτονικής και Εικαστικές αναπαραστάσεις στο εσωτερικό μιας δέσμης γραμμών, καθώς ανοίγονται οι γραμμές ως απεριόριστες στον χώρο. Ερωτούμε για τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό ως αρχή, ως αρχή απεριόριστη στο απεριόριστο των γραμμών του.

«O αρχιτεκτονικός σχεδιασμός προτού αναπτυχθεί ως συνθετική, αποσυνθετική, διαγραμματική ή κάποιας άλλης μορφής διαδικασία, προτού, ακόμη, προχωρήσει σε μια πρώτη επεξεργασία των τοπικών δεδομένων, δεσμεύεται στις γραμμές του. Θεωρούμενος ως μια αρχή, ως συλλέγουσα αρχή, η δέσμευση αυτή δεν είναι απλή. O αρχιτεκτονικός σχεδιασμός είναι οι γραμμές του οι ίδιες, οι οποίες διασχίζουν τον χώρο, οι γραμμές του ως πρωταρχικοί και ακέραιοι δείκτες κάθε μεταφοράς νοήματος και κάθε ορίου στον χώρο. Oι γραμμές του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ενοποιούν, αποτελούν τα πρωταρχικά (του) σύμβολα πριν από κάθε μορφοποίηση. Με αυτόν τον τρόπο ο σχεδιασμός, ήδη από τις πρώτες του γραμμές, είναι πλήρης, οφείλει να είναι πλήρης». Μάνιος, Δ., Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και προηγμένη τεχνουργία, futura, Αθήνα 2013, σ. 56.