Στην παρούσα έρευνα, προσεγγίζεται ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός με αφετηρία τις γραμμές και τις λέξεις όπως αυτές αποτυπώνονται κατά τη διαδικασία του. Τα γραπτά αυτά ίχνη του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού στη δυϊκότητά τους συμπυκνώνουν, ως εικονικά και λεκτικά σημεία, ένα είδος σκέψης που ανήκει αποκλειστικά στην αρχιτεκτονική και στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Η μελέτη των σημείων αυτής της διπλής γραφής του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού μας επιτρέπει να προσεγγίσουμε την ιδιαίτερη αυτή σκέψη. Αντί μιας διαλεκτικής ανάμεσα στο εικονικό και το λεκτικό, τα σημεία της διπλής γραφήςθεωρούνται συστηματικά ως μια μονάδα σημασίας, η ερμηνεία της οποίας βρίσκεται σε κάτι πέρα από τον λόγο: βρίσκεται στον τόπο όπου εγκαθίσταται το αρχιτεκτονικό έργο. Η έννοια του σημείου ως μια τρισδιάστατη σχέση μεταξύ τριών συντελεστών, όπως ορίστηκε από τον Charles S. Peirce, μας επιτρέπει να αποδώσουμε στα σημεία της διπλής γραφής του σχεδιασμού μια ερμηνεία.