Ο σχεδιασμός μιας οικολογικής πόλεως (Ecopolis) 12.000 κατοίκων, νοτιοδυτικά της Σόφιας και σε επαφή με την περιφερειακή οδό, στους πρόποδες του όρους Lyulin (σε πετρώδες έδαφος, με έντονες κλίσεις 8-30%, ανάμεσα σε χειμάρους και μια λίμνη) είναι «εκ φύσεως» προκλητικός. Η πόλη, η οποία δεν έχει ένα κεντρικό πάρκο, διαπερνάται από το πράσινο, αποδομείται πάνω στο ισχυρό ανάγλυφο. O σαφής άξονας που τη διασχίζει δεν έχει κάποιες συγκεκριμένες απολήξεις, ο τρόπος δόμησής της εγγίζει το κατώφλι απώλειας ελέγχου μέσα στο φυσικό.

Η Ecopolis είναι η πόλη των εφαρμογών της προηγμένης , «καθαρής» τεχνολογίας, η πόλη των πρωτοποριακών διευθετήσεων των τεχνολογικών της υποδομών σε σχέση με τις κατ’ εξοχήν λειτουργίες του κατοικείν. Το τρίγωνο της τεχνολογίας υπέρκειται του αστικού ιστού και δεσπόζει ως η κύρια συνδετήριός του. Στα ίχνη των πλευρών του, πάνω στο έδαφος και κάτω από αυτό, συντάσσονται το σύνολο των υποδομών: βασικοί αγωγοί παροχών νερού, ηλεκτρικού ρεύματος και επικοινωνιών, ερευνητικά κέντρα, θερμοκήπια, αναμεταδότες, αιολικό πάρκο, μνημείο της τεχνολογίας.