Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Νικήτης. Μουσειογραφική μελέτη | Μια συνεχής υποδομή

Σ’ ένα κτίσμα από λιθοδομή του 1870 στεγαζόταν το Δημοτικό Σχολείο Νικήτης. Το επίμηκες διατηρητέο κτίσμα λειτουργεί στις ημέρες μας ως το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της Νικήτης. Στις πρώην αίθουσες του σχολείου αναπτύσσεται ο σύνθετος οργανισμός του μουσείου. Την απλότητα της επίπλωσης των αιθουσών διαδέχονται η πολυπλοκότητα της επίπλωσης για την προβολή, ταξινόμηση και προστασία των εκθεμάτων, η ποικιλομορφία των υλικών και των εκθεμάτων των ίδιων. Το δύσκολο έργο της μετάδοσης της γνώσης συνεχίζεται σ’ ένα άλλο επίπεδο. Η συνέχεια, το αίτημα μιας συνεχούς πορείας στον χρόνο και στη γνώση, αναδεικνύεται ως κατευθυντήρια συνιστώσα της πρότασης.

Έκφραση κυρίαρχη του συνεχούς, ο σχεδιασμός μιας συνεχούς υποδομής. Η συνεχής υποδομή, ως μια προέκταση των ίδιων χαρακτηριστικών του κτιρίου, υποστηρίζει τον σχεδιασμό της μόνιμης έκθεσης καθώς και τους μελλοντικούς της ανασχεδιασμούς. Την υποδομή αυτή συνιστούν: ένας συνδετήριος μεταλλικός φορέας και ένα διαμπερές ξύλινο πέτασμα.
– Ο συνδετήριος μεταλλικός φορέας, συνολικού μήκους 66 μέτρων, διαπερνά τους εσωτερικούς τοίχους από αίθουσα σε αίθουσα. Ο μεταλλικός φορέας (χαλύβδινη διατομή UPN 180), σχήματος ορθογωνίου παραλληλογράμμου συντεταγμένου με τον επιμήκη άξονα του κτιρίου, υποβαστάζεται, σε απόσταση 3,25 μέτρα από το δάπεδο, από αφηρημένα κάδρα (κατακόρυφα πλαίσια, ελεγχόμενου αριθμού και ορισμένων διαστάσεων, χαλύβδινης διατομής UPN 100).
– Το διαμπερές ξύλινο πέτασμα, συνολικού μήκους 22 μέτρων, συντεταγμένο ομοίως με τον επιμήκη άξονα του κτιρίου, αποτελεί φορέα εκτυπούμενων επιφανειών και εκθεμάτων αλλά και ενέχει θέση εκθέματος ο ίδιος, μνήμη της δομής των εσωτερικών τοίχων από τσατμά που λείπουν.

Η συνεχής αυτή υποδομή συνοδεύεται από ένα σύνολο εκθεσιακών stands. Ως μεταλλικά πλαίσια και αυτά, φέρουν εκτυπούμενες επιφάνειες, φωτισμό στους βραχίονές τους, εκθέματα στις προκείμενες και προσαρμόσιμες σε αυτά ξύλινες εξέδρες, προφυλάσσουν την παρακείμενη επίπλωση, ενώ συγχρόνως, σηματοδοτούν τις περιοχές των θεματικών ενοτήτων της μουσειολογικής μελέτης. Όντας της ίδιας γεωμετρίας, του ιδίου ύψους, των ίδιων κατασκευαστικών χαρακτηριστικών (χαλύβδινες διατομές UPN 140, UPN 100) με τον συνδετήριο μεταλλικό φορέα, καθώς κατ’ ουσίαν επαναλαμβάνονται, λειτουργούν ως προσδιορισμοί από μιαν άλλη πλευρά της θεματολογίας του συνεχούς.

Σε αντίθεση με την ισχυρή διατρητική ικανότητα του συνδετήριου μεταλλικού φορέα και του διαμπερούς ξύλινου πετάσματος, το σύνολο της επίπλωσης και των εκθεμάτων διατηρούν διακριτικές αποστάσεις τόσο από τις εξωτερικές όσο και από τις εσωτερικές τοιχοποιίες.

Μουσειολογική μελέτη: Νεφέλη Λιόντου, Άρτεμις Σταματέλου
Επιμέλεια έκθεσης: Θάλεια Ακριβοπούλου, Νεφέλη Λιόντου